Zo, weer drie punten in de pocket.

Over de thuiswedstrijd tegen Excelsior kun je veel schrijven, van vreselijk slecht tot erg mooi. Dat eerste en dat laatste gaat m.i. niet op. Zoals zo vaak ligt de waarheid ergens in het midden.

De wedstrijd die voor de supporters vooral in het teken stond van de vijfenzeventigste verjaardag van de onvolprezen Jannie en het twintig jarig  bestaan van ADHD. Wat de dames en heren van ADHD toch iedere keer weer voor elkaar krijgen met hun acties en spandoeken, hulde daarvoor. En alles belangeloos voor de club.

Net zoals Jannie dat al jaren doet. In de jaren tachtig in haar groene bomberjack al roepende in Hellendoorns dialect: “Programma met lot”.

Beiden nog van harte gefeliciteerd.

Maar goed dat Willum kort voor rust de 1-0 scoorde, ga je toch wat prettiger de rust in. Qua voetbal hield het de eerste helft niet over. In een samenvatting op tv kwam dat overigens niet tot uiting.

En dan plots in de tweede helft omstreeks 21:12 uur werden er op de B-side fakkels aangestoken. Mag dat? Ik zou zeggen voor deze ene keer, ja. Was het prettig? Nou nee, beetje rook inademen en niets meer zien. De wedstrijd werd zelfs enige tijd stilgelegd.

Bleek achteraf niet verkeerd. Er werd een tactische aanpassing gedaan. Op het middenveld werd na de onderbreking 1 op 1 gespeeld, in plaats van in de zone. Hierdoor kreeg Kowet beter grip op de wedstrijd en werd het uiteindelijk 3-0, door goals van Gait, zijn eerste in de eredivisie en Evert.

“We” hebben nu na 27 wedstrijden al 40 punten, twee punt minder dan NEC en slechts vier punten minder dan de volgende club waar we tegen spelen. Er is genoeg vertrouwen gekweekt. Kowet kan donderdag met vertrouwen afreizen naar de hoofdstad.

Ajax, de volgende tegenstander die bestreden zal worden.

De club waar het, behalve op het veld, ook in top weer eens rommelt. De bij GAE bekende Alex Kroes is op non actief gezet. Hij wordt verdacht van handelen in aandelen. Citaat: “dat het zeer aannemelijk is dat hij daarmee handel met voorwetenschap heeft gepleegd”.

De thuiswedstrijd tegen hen speelde Kowet goed en kreeg vanuit bijna het hele land complimenten voor de speelwijze. Dat is mooi, maar leverde geen punten op. Helaas verloren met 2-3.

Zij waren toen uitermate effectief, 6 schoten op doel, 3 keer een goal. Kowet 12 schoten op doel, slechts 2 keer een goal. Dankzij hun toch wel goede keeper.

Bij hen zijn: Henderson, Brobbey, Sutalo, Aertsen, Berghuis en Ávila er niet bij wegens blessures. Toch blijven er dan nog een aantal goede spelers over.

Het blijft voor Kowet opletten en geconcentreerd spelen.

Afgelopen weekend is wederom gebleken dat de Amsterdamse ploeg niet zo lekker draait, als door hen gewenst, en verdedigend kwetsbaar is. Het blijft natuurlijk wel een topploeg.

Als we de kans hebben op een mooi resultaat is het wel dit seizoen. Eens zien of we er voor kunnen zorgen dat zij tussen de wal en het Schip geraken.

Als Bobby Adekanye in de basis start en voor de veertiende keer een actie te ver doorvoert, maar bij de vijftiende keer het helemaal op zijn heupen heeft en zelfs scoort, zou dat wel mooi zijn. De goal waar hij al zolang naar snakt.

Natuurlijk mogen anderen ook scoren, maakt niet uit, als Kowet er maar één meer scoort dan de tegenstander van donderdag.

Stel dat Kowet in de Johan Cruijff Arena zich van de beste kant laat zien en de ploeg van van ´t Schip niet zijn allerbeste voetbal speelt, wat is er dan mogelijk? Dat de spelers van Kowet met een beetje “grinta” spelen; dat het in al je vezels van je lichaam prikkelt en je voelt: Vandaag gaat het potverdikke lukken!

Als het weer net zo’n geweldige mooie wedstrijd wordt als op de 24e januari in onze mooie stad aan de IJssel, dan teken ik ervoor.

Wat zou het mooi zijn als de uitslag hetzelfde is, 2-3!

Hup Kowet!

Roodgele groet,

Carlo Giugie

Vorig artikelDe rood-gele column van Robert Heukels – week 14
Volgend artikelABS pakt belangrijke punten in Ootmarsum