Wekelijks delen bekenden met rood gele roots, hun visie op Go Ahead Eagles en meer. Voor dit seizoen zijn dit Erdal Ascipinar, Robert Heukels, Edwin Lugt en Martijn Jongbloed. Deze week is het weer de beurt aan Erdal Ascipinar!

Jaren geleden werd de VAR (Video Assistant Referee) in het leven geroepen om oneerlijkheid op de voetbalvelden te voorkomen of op z’n minst onrechtvaardigheid te verminderen. Een aantal jaren verder, moeten we met z’n allen concluderen dat het helaas niet hét resultaat heeft opgeleverd wat men in gedachten had, sterker nog; de discussies zijn alleen maar meer en soms ook erger geworden, bovendien is de willekeurigheid ook toegenomen.

Maar het allerbelangrijkste wat in het voetbal voor de supporters op de tribunes altijd was, is ook afgepakt. Dat is namelijk; ‘de emotie’. Je kan potverdomme pas juichen nadat er eindelijk is afgetrapt na een gezeur en gezever van soms 5/6/7 of meer minuten. Je durft simpelweg niet meer voluit te juichen.

Er worden soms situaties gecreëerd wat kats overbodig is, ook gaat men tientallen secondes terug om een goal goed oftewel af te keuren. Of heel pietluttig goals af keuren doordat lichaamsdelen die eigenlijk niet ter zake doen, in de ogen van de leiding toch een rol hebben gespeeld. Bv een stukje elleboog wat ineens buitenspel staat. Sorry mensen, maar hier kan ik niet mee leven als fervent voetbalsupporter.

Bij voetbal hoort nu eenmaal emotie en meelevende supporters. Wij willen in de stadions geen robots die een half uur benauwd afwachten om eindelijk eens te gaan juichen. Vorige week hadden we enorm geluk dat de goal van Pec Zwolle werd afgekeurd, maar als je dan kijkt op welke wijze.. Man man man. Een andere VAR had hem gegeven. Echt waar.

De ene scheidsrechter geeft bij een bepaalde overtreding een penalty en de andere weer juist niet of bij een zo ongeveer dezelfde situatie is er wel een ‘VAR kijk moment’ en bij de ander weer niet. Willekeurigheid alom. En anders ligt het weer eens aan de camera opstelling in het stadion en zijn de lijnen niet helemaal goed te trekken in dat betreffende stadion enz enz. Ben inmiddels echt klaar met dat hele VAR systeem. In mij ogen óf afschaffen óf alleen voor aantoonbare situaties met 100% bewijs gaan gebruiken. Dus niet voor millimeter gevallen of bepaalde lichaamsdelen inzetten, waarmee je in het voetbal geen voordeel mee kan doen. Het is echt elke week raak inzake VAR beslissingen of dwalingen. Het voetbal wordt geautomatiseerd zo. Niks aan.

Ons Kowet werd bv. afgelopen zondag een dikverdiend gelijkspel door de neus geboord vanwege een overijverige VAR en een scheidsrechter zonder ballen, want een beetje scheidsrechter had de VAR gewoon overruled en het mooie doelpunt goedgekeurd. Op de lichte ‘duw overtreding’ van Stokkers stond de verdediger gewoon op, protesteerde niet maar deed verder gewoon z’n werk. Bovenal had deze zgn. ‘overtreding’ hélémaal geen invloed gehad op de keurige kopgoal van Stokkers.

Tegen Ajax werd al een 100% penalty niet gegeven bij de handsbal van Klaassen en was destijds de VAR in geen velden of wegen te bekennen. Willekeur he, weten jullie nog? Ook tegen AZ waren er discutabele beslissingen. Je geeft een penalty tegen dan moet je Kramer geel of rood geven voor de ‘overtreding’. Maar in mijn ogen was het al helemaal geen penalty daar de AZ-speler een ‘duw overtreding’ beging, weten jullie nog, zoiets als Stokkers bij die Heerenvener. Willekeur he.

Maar goed, dit zijn paar voorbeelden wat ons Kowet aangaat inzake VAR. Op elk voetbalveld zowel in Nederland als in het buitenland zijn er onverklaarbare beslissingen genomen betreffende wel of geen VAR-momenten, penalties, rode kaarten of toegekende/afgekeurde goals. Momenten ook, die uiteindelijk veel geld kunnen kosten.

Terugkomend op de prestaties van Kowet, hadden we uit de laatste 4 wedstrijden meer punten kunnen halen. Minimaal 1 overwinning en 2 gelijkspelletjes waren zeker mogelijk geweest. Maar goed, er is verder niks aan de hand. De rug gewoon weer rechten, borst vooruit, je verlies als man nemen en de aankomende wedstrijden er weer vol erop klappen en je heel snel veilig spelen, om daarna te kijken naar nog meer.

Maar ‘first things first’. Enige zorgpuntje betreffende onze selectie zijn de ontevreden wisselspelers. Vooral Amofa en in mindere mate Adekanye. Als ik hen was, zou ik me juist heel positief opstellen en vol voor gaan om het tegendeel aan de trainer te laten zien. Want voetballen kunnen zij wel. Tussen de oortjes moet het gewoon kloppen, mentaal sterk terugvechten. Als grote voorbeeld kunnen zij een Sam Beukema nemen. Kijk nu waar onze Sam speelt en welke clubs er nu achter hem aanzitten.

De trainer kan nu eenmaal maar 11 man opstellen en de 1 heeft simpelweg wat meer kwaliteiten dan een ander of past juist beter in het elftal op een bepaalde positie. Dit mag verder geen negatieve sfeer met zich meebrengen en de eenheid moet bewaard worden. Willen ze er uiteindelijk dan niet voor gaan, gauw afscheid van nemen, succes wensen en verkopen aan een andere club. 1 en 1 is in dit geval dan 3. Maar als ik heel eerlijk ben hoop ik op een gemotiveerd stel dat terug gaat vechten, zodat de andere jongens hiervan ook beter worden.

Nu even een interlandbreak en over twee weken gaan we weer verder. Almere maak de borst maar alvast nat, een getergd Eagles zal op jullie wachten in de Adelaarshorst. Stop de VAR en support jouw club. Met ratio en emotie. Tot gauw in de Horst allen. O ja, natuurlijk wel met een gezond en fris gebit he, want tandenpoetsen kunnen wij wel in Deventer 😉

Komoptan!

Vorig artikelGorssel wint met zevenklapper van Kon. UD
Volgend artikelWvdW: Sportclub Deventer – Blauw Geel ’55
Erdal Ascipinar
Erdal Ascipinar is geboren op 5 mei 1971 en een rasechte Deventenaar. Hij is in zijn dagelijks leven in dienst van de Nederlandse Spoorwegen als Hoofdconducteur. Als fervent Kowet supporter schrijft hij voor diverse sites over zijn eigen belevenissen en over zijn grote liefde: Kowet. Erdal staat ook wel bekend als DeventerTurk. Onder die bijnaam heeft hij vele stukken geschreven.