Vandaag de wedstrijd tussen twee middenmoters. Ja, het kan snel gaan. De winterstop ingaan als nummer 2 van de competitie en nu na een aantal mindere resultaten in de middenmoot bivakkeren. Met als gevolg dat je toch ook met een schuin oog naar beneden moet kijken. Ook Colmschate presteert de laatste tijd niet goed. Kortom de winnaar van vandaag mag weer wat naar boven kijken de verliezer heeft andere prioriteiten.
Wat opvalt is dat er in een ander systeem gevoetbald wordt. In een 4-4-2- formatie wordt de wedstrijd aangevangen. De eerste 20 minuten is het onderling wat aftasten. Colmschate probeert het initiatief te nemen, maar dat leidt niet tot mogelijkheden. Onze mannen proberen vanuit de omschakeling naar balbezit tot mogelijkheden te komen. In het algemeen is er weinig tot geen krachtsverschil tussen beide ploegen. Er wordt eigenlijk best aardig gevoetbald. Verzorgd en met een idee. Maar kansen levert het niet op.
Dan de 41ste minuut. In een onoverzichtelijke situatie zou er door Overwetering in de 16, “hands” gemaakt zijn. De bal belandt op de strafschopstip. Doelpunt 0-1.
Na de rust neemt Overwetering het heft in handen. Met goed positiespel en veel beweging zonder bal wordt Colmschate onder druk gezet. Er wordt hard gewerkt en veel strijd geleverd. Het resulteert in wat mogelijkheden, maar niet in grote mogelijkheden. Je merkt dat de ploeg ook deels tegen zichzelf vecht….het zit allemaal wat tegen. En dan ligt teleurstelling en negatief gedrag op de loer. Maar niks van dat!!! De mouwen worden opgestroopt en samen wordt er gestreden voor elke bal. Dat vind ik mooi om te zien.
Richting het einde van de wedstrijd neemt bij mij het ongeloof toe. Hoe is het mogelijk dat we achter staan? Er voetbalt maar één ploeg en dat is Overwetering. Anderzijds, het is wel zaak wat met dit overwicht te doen. Dat lukt vandaag gewoon niet… Kansen creëren en uiteindelijk te scoren. We verliezen met 0-1.
