Als één van de vier Adelaarsogen is Johan Timmer deze keer weer aan de beurt. Samen met Carlo Giugie, Marco van den Berge en Henk Nieuwenhuis werpt hij een blik op de eerstvolgende wedstrijd van ‘onze’ Eagles, deze keer op Salzburg uit.
Red Bull geeft je vleugels, maar een Adelaar heeft die al. En ook klauwen. Grote klauwen.
Een volksverhuizing.
Dat is het enige woord dat in de buurt komt van wat er deze week staat te gebeuren. Vanaf woensdag trekken duizenden Deventenaren — drie-, misschien wel vierduizend — richting Oostenrijk. Richting Salzburg. De plaats in de buurt van het andere Adelaarsnest. Een stad net iets groter dan Deventer, maar met hetzelfde middeleeuwse hart. Alleen iets keuriger, iets chiquer, iets… Oostenrijkser.
Ik ben er vaker geweest. Salzburg ademt Mozart, klassiek, keurige koffiehuizen waar je vooral niet te hard moet lachen. Best mooi allemaal hoor, maar laten we eerlijk zijn: wij Eagles-fans zijn niet bepaald het type dat in Café Tomaselli aan een Sachertorte gaat zitten peuteren of een Mozart-klassiekertje op zullen zetten. We zijn meer van Laat de Zon in je Hart dan van een Kleine Nachtmuziek.
Toch heeft Salzburg iets bijzonders. Het is de stad van Red Bull Salzburg, de club waar wij ons Europese sprookje willen voortzetten. Een club die in alles het tegenovergestelde is van Go Ahead Eagles. Waar wij trots zijn op onze geschiedenis, heeft Red Bull die van hen rücksichtslos uitgewist.
De oude club, SV Austria Salzburg, werd in 1933 opgericht. Paars-wit, traditie, eigenheid. Tot het blikjesimperium in 2005 binnenviel, de boel rood-wit verfde, de oude naam schrapte en de supporters letterlijk de deur wees. En net als de fans van Manchester United die FC United of Manchester hebben opgericht, begonnen de echte fans daarna maar hun eigen club — mét de oude kleuren, mét de oude ziel. Dat is liefde. Pure clubliefde. Geen marketingconcept, geen project, geen “visie op groei” en ook geen business model waarin Chris Woerts alleen maar denkt. Gewoon: liefde. Echte liefde. Clubliefde.
En ja, Red Bull heeft er een talentenfabriek van gemaakt. Sadio Mané, Erling Haaland, Szoboszlai, Naby Keïta, allemaal kwamen ze langs. Maar altijd met hetzelfde doel: ontwikkelen, verkopen, cashen. Spreadsheetvoetbal voor de boekhouders en aandeelhouders. Niet voor supporters.
Nu hebben ze jongens als Yorbe Vertessen — bekend van PSV, altijd rap, maar nooit écht onmisbaar — en talenten als Ratkov en Krätzig (die laatste is overigens gehuurd van Bayern). Prima spelers, zeker. Maar niet de types waar je als tegenstander ’s nachts van wakker ligt.
Dus liggen er kansen voor ons? Absoluut. Go Ahead Eagles hoeft het spel niet te maken en juist dat is in Europa onze kracht gebleken. We kunnen lijden, doorbijten en dan ineens toeslaan. Vraag het maar aan de Grieken in dat zeiknatte Athene of aan de Engelse reus die dacht dat het wel even zou lukken in Deventer.
En eerlijk: als we ook in Salzburg punten meenemen, dan mag je echt gaan dromen van overwintering. Elf punten is historisch gezien genoeg. Met drie punten in Oostenrijk staan we er uitstekend voor.
Maar dan moeten Melvin Boel en zijn mannen wel overleven wat de Oostenrijkers ‘Vollgasfußball’ noemen. Misschien moet Melvin dan wel eerst eens in de voorbeschouwing uitleggen wat hij anders altijd pas in de nabeschouwing zegt: dat we beter zijn als we ons eigen spel durven te spelen. Niet afwachten. Niet bang zijn. Gewoon voetballen. Zelfs Van Dop zei het afgelopen zondag.
Mijn voorspelling? Net als Eus blijf ik vasthouden aan mijn vaste voorspelling. 2-1 voor de rood-gelen. Want Red Bull geeft je misschien vleugels, maar een Adelaar heeft die al. En ook klauwen. Grote klauwen.
En als dat lukt… als we écht overwinteren… Dan barst de volksverhuizing pas echt los. Dan vliegen duizenden Adelaars uit over Europa. Met of zonder blikje energiedrank, maar altijd met dat onverwoestbare geloof dat in Deventer thuis hoort.
Also Bis Bald Salzburg.
#Komoptan #Bietzeinderugge #salGAE @GAEagles
