Een aantal (on)bekende Deventenaren met rood gele roots delen iedere week hun visie op Go Ahead Eagles en meer met ons. Deze week is de beurt aan Edwin Lugt die o.a. enkele jaren voorzitter van Go Ahead Eagles is geweest.
ALLE LICHTEN OP GROEN
We beleven echt hele mooie tijden met onze club. Dat geldt voor hetgeen op het veld gebeurt, maar zeker ook daarbuiten. De afgelopen 10 jaar waren een rollercoaster, ingezet door de onverwachte promotie in 2013. De periode daarna werd -zoals bekend- op sportief gebied gekenmerkt door ups en downs. Niet echt onverwacht omdat de organisatie en de faciliteiten simpelweg ontoereikend waren voor een structureel verblijf in de Eredivisie.
De dagelijkse directie werd gevoerd door een aantal vrijwilligers (genaamd bestuursleden) en op technisch gebied ontbrak de benodigde kennis en ervaring. Er werd onvoldoende geïnvesteerd in de structurele uitbouw van de club, iets dat in directe relatie stond met het ambitieniveau van de toenmalige aandeelhouders: ‘meespelen aan de bovenkant Eerste Divisie met af en toe een uitschieter naar boven’.
Het bestuur kreeg weliswaar de benodigde steun voor de herinvoering van de Jeugdopleiding (2014) en de uitbouw van De Adelaarshorst, van 6.500 naar bijna 10.000 plaatsen (2015), maar daar was het ook mee gedaan. Zo werd de ruim € 3,5 miljoen cash surplus die na de promotie in 2013 in enkele jaren was gerealiseerd, voor het grootste gedeelte aangewend om de t.b.v. de verbouwing verkregen € 6 miljoen hypotheek niet volledig op te nemen, ondanks het feit dat de uitbouw van het stadion vanuit financieel perspectief volledig ‘degradatie-proof’ was.
Het voorgaande was het directe uitvloeisel van het beleid van de aandeelhouders die de club ruim 10 jaar eerder hadden gered. Dat hadden zij volledig uit clubliefde gedaan, zonder enige verwachting qua rendement. Daarvoor verdienen zij eeuwige roem, daar kan geen enkele discussie over bestaan. Het waren echter geen investeerders, dat wil zeggen hun intentie was niet om meer geld in de club te steken en dat is, buiten een individuele aandeelhouder om die de club ook met zijn bedrijf sponsorde, dan ook nooit gebeurd.
Bij de verkoop van de club aan Alex Kroes in 2019, hebben de op dat moment nog overgebleven aandeelhouders hun oorspronkelijke ‘investering’ overigens wel bijna verviervoudigd. Dit kwam o.a. doordat de na faillissementen van andere aandeelhouders ‘vrijgekomen’ (en daarna in een stichting ondergebrachte) aandelen onderling werden verdeeld. Daar vond en vind ik iets van, omdat de club er bij de verkoop dus geen cent beter van werd. En dat terwijl de club vrijwel volledig op vrijwilligers dreef en de supportersvereniging jaarlijks honderdduizenden euro’s aan de club bijdraagt…
Maar goed, het conservatieve beleid van de ‘oude’ aandeelhouders was vanuit hun perspectief op zich wel begrijpelijk, de club was door schade en schande wijs geworden en Go Ahead Eagles mocht financieel gezien nooit meer in de gevarenzone komen. En daar zijn we met zijn allen dan ook glansrijk in geslaagd, de laatste 15+ jaar behoorde de club steevast tot de meest gezonde clubs van Nederland (de bekende ‘Categorie 3’ van de KNVB).
Maar dat verantwoord financieel beleid wel degelijk gepaard kan gaan met een hogere ambitie, maakte Alex Kroes na zijn komst direct duidelijk. Zijn uitspraak ‘binnen 10 jaar willen we de 14e club van Nederland zijn’ klonk de achterban natuurlijk als muziek in de oren, maar was ook geen loze kreet. De club was financieel kerngezond, Paul Bosvelt kwam steeds beter in zijn rol als technisch manager, met Jan-Willem van Dop was een ervaren algemeen directeur aangesteld en Alex Kroes zelf bracht natuurlijk een geweldige kennis en dito netwerk met zich mee. Ook hij stopte er, buiten de overnamesom, geen geld in, maar voegde met zijn fulltime inzet en het bijbehorende nieuwe elan wel veel waarde toe.
De promotie in 2020/21 kwam weliswaar uiterst gelukkig tot stand, maar ik ben ervan overtuigd dat het anders wel in één van de daaropvolgende seizoenen was gebeurd. Er was rust en stabiliteit in de organisatie, eenduidigheid qua aansturing en geen spanningsveld meer tussen bestuur en aandeelhouders. Dan komen de resultaten ‘bijna vanzelf’. Met de overname van Alex zijn aandelen door Kees Vierhouten heeft de club een volgende, zeer belangrijke stap gezet. Kees is namelijk wél een investeerder, in de zin dat hij bereid is om geld te steken in de verdere groei van de club. Dat betekent niet dat hij voornemens is om met verliesbegrotingen te gaat werken en eventuele tekorten zomaar even af te dekken, zoals bij een aantal andere clubs wél gebeurt.
Los van het feit dat de begroting van een club ook naar mijn overtuiging (minimaal) van een nulresultaat dient uit te gaan, wordt de afhankelijkheid van één aandeelhouder daarmee veel te groot. Het bijkomende risico is dat de inzet van vrijwilligers afneemt en de bereidheid van sponsors om iets extra te doen eveneens. Immers, de eigenaar pakt de rekening wel op. Nee, wat veel belangrijker is, is dat we nu een eigenaar hebben die het eigen verdienvermogen van de club gaat vergroten door de verdere uitbouw van het stadion zelf te financieren.
Die visie en bijbehorende daadkracht verdient alle hulde, omdat het verdienvermogen essentieel is om ook op termijn een rol van betekenis te kunnen blijven spelen. Met een stadioncapaciteit van 13.000 wordt het mogelijk om een omzet van minimaal € 13 miljoen te behalen. Daarmee zit de club qua begroting nog steeds in ‘het rechterrijtje’ van de Eredivisie, maar wel aan de bovenkant van dat rechterrijtje – zelfs iets boven de door Alex Kroes enkele jaren geleden genoemde plaats 14.
Als het technisch beleid zo goed blijft als dat de afgelopen paar jaar is geweest, ‘dreigen’ we dus ook sportief gezien op middellange en lange termijn een zonnige tijd tegemoet te gaan. Alle lichten op groen derhalve en dat is machtig mooi voor allen met een roodgeel hart. Ik wens iedereen een fantastisch, gezond en liefdevol 2023 toe!
