Als fervent Kowet supporter had ik net als velen weer eens zin in een derby. Een mooie streekderby tussen prachtige volksclubs met allebei een fanatieke en trouwe achterban stond er op het programma afgelopen zondagmiddag. De arbeiders versus de boeren, het warme rood geel uit Deventer tegen het koele blauw wit uit Doetinchem, Salland tegen de Achterhoek oftewel Overijssel tegen Gelderland. En niet te vergeten in een uitverkochte Adelaarshorst.

Omdat het meestal een streekderby is en vele collega’s uit de regio dus fan zijn van beide clubs, begint het al te kriebelen op het werk. Wat plagerijen over en weer, elkaar wat onschuldig uitdagen, elkaars agenda’s bestickeren met jouw eigen favoriete club enz enz. Een derby is in mijn ogen één van de leukste wedstrijden van je clubje. Lekker fel en intens, zowel op het veld als op de tribunes. En eerlijk is eerlijk ook ik moet toegeven, dat de Graafschap een zeer goede supportersschare heeft, constant zingend en elke keer weer met mooie en inventieve acties, zoals destijds met de joker. Geniaal bedacht, fair enough! Enige minpunt vind ik persoonlijk de trommel van hen, op den duur gaat het gewoon irriteren. Voor de rest niks dan lof voor de superboeren zoals ze zelf liefkozend genoemd worden.

Ons eigen sfeerteam heeft meestal ook goed bedachte doeken en had ditmaal een een stukje geschiedenis in de aanbieding. In 3D nog wel. Hoe wij de Gelderlanders versloegen in 1527. Helaas lukte het in 2020 niet. Ondanks dat het leuk geprobeerd is, denk ik dat de gebruikelijke mooie spandoeken meer een specialiteit is van onze ADHD mannen. Maar zeer zeker respect voor ‘hunnie’ inspanningen, om het nog sfeervoller te maken in ons eigen huis.

Normaliter verwacht ik van onze spelers ‘iets meer’ dan normaal in zo’n ‘beladen’ streekderby, maar ik miste gewoonweg het echte vuur en de felheid, buiten Elmo Lieftink om. Het was ietwat gezapig. Mede ook door de afwezigheid van onze belangrijke basisspelers Veldmate en Corboz. Lieftink probeerde het nog door nog méér inzet en arbeid te verrichten, maar het veranderde niks aan de uiteindelijk terechte nederlaag tegen de Doetinchemmers. De Graafschap was de gehele wedstrijd gewoon slimmer, sterker, volwassener en kwalitatief beter dan ons. Klaar. Toegeven is ook een kunst.

Ondanks dat hun spits even oud was als onze centrale duo was het toch wel weer die dekselse Seuntjes die heel slim scoorde en een assist gaf voor de 0-2, de wedstrijd was toen al gespeeld. Ik heb ook geen moment het gevoel gehad dat we de wedstrijd daadwerkelijk zouden kunnen kantelen ondanks de aansluitingstreffer van Pouwels en enorme kans van Van Iperen in de laatste minuten. Beide momenten heb ik trouwens gemist daar mijn zieke moeder mij belde en daardoor eerder het stadion moest verlaten.

We moeten vanaf nu ervoor waken dat we straks niet met lege handen komen te staan. Anders gaat het seizoen als een kaarsje uit. Moeten gewoon proberen zoveel mogelijk punten nog bij elkaar te sprokkelen, zodat we straks samen met Cambuur en de Graafschap mee kunnen promoveren. Want die twee gaan zeker weten promoveren. Drie mooie clubs tegelijk naar de eredivisie, een ultieme droom. Al is dat bijna een utopie. Maar zoals er meerdere wegen naar Rome leiden zijn er ook meerdere wegen die naar de eredivisie kunnen leiden. Niks is dus onmogelijk. Is al 2 keer de laatste 7 jaar eerder bewezen.

En dan met een nieuwe trainer, Kees van Wonderen het aankomende seizoen grote wonderen proberen te verrichten. Alex Kroes, Jan Willem van Dop, Paultje Bosvelt en Kees van Wonderen moeten het voor elkaar krijgen om een goede selectie samen te stellen inclusief een scorende spits ‘alla’ Seuntjes, Mühren of een Van den Hurk en ervoor zorgen voor nog meer financieel mogelijkheden en nog meer stabiliteit. Als clubs als Fortuna en Emmen het kunnen, is het voor ons in Deventer zeer zeker ook mogelijk. Dan zal de rood gele droom om de stabiele nummer 14 van Nederland te worden nog sneller verwezenlijkt worden.

Wil ook nog even terugkomen op de aanstelling van scheidsrechter Dieperink uit de Achterhoek voor deze derby. Naar mijn weten is het uit den boze om scheidsrechters aan te stellen bij wedstrijden uit hun stad of streek om alle schijn al van tevoren tegen te gaan. Daarom mocht bijvoorbeeld een Temmink nooit een wedstrijd van Kowet fluiten. De Graafschap is dé Achterhoek en je stelt dan iemand aan die uit dat specifieke gebied komt. Hij floot ook paar keer ongelukkig ten nadele van Kowet. Zag bijvoorbeeld een overtreding over het hoofd tijdens de 0-2, gaf paar keer ook geen gele kaart voor een Achterhoeker die het zeker verdiende en floot gewoonweg ook slecht in het algemeen.

Ondanks zijn interview in de Stentor waarin hij aangaf geen voorkeur te hebben voor 1 van de beide clubs , weten we allemaal wel dat in de Achterhoek (waar deze meneer dus vandaan komt) 90% voor de Graafschap is. Kans is dus groot dat familie, vrienden of kennissen van deze scheidsrechter uit die regio voor de Graafschap zijn. Tja, dat hou je dan altijd wel in het achterhoofdje, ook al ben je nog zo ‘professioneel’ ingesteld. Maar buiten het slechte optreden van Dieperink, was het gewoon een terechte uitslag hoor, begrijp me niet verkeerd.

Nu maar weer opladen voor jong PSV uit (redactie: ondertussen afgelast wegens ‘Corona’) en de week erop tegen Cambuur thuis, waar we nog een appeltje mee te schillen hebben. We werden in de uitwedstrijd weggeblazen met een kansloze 5-0. Genoeg werk aan de winkel dus. We geloven in jullie Kowet! Op naar vier of vijf derby’s volgend jaar!

Komoptan!!

Vorig artikelMarco Waslander nieuwe trainer Davo
Volgend artikelEpse maatje te groot voor SV Wissel
Erdal Ascipinar
Erdal Ascipinar is geboren op 5 mei 1971 en een rasechte Deventenaar. Hij is in zijn dagelijks leven in dienst van de Nederlandse Spoorwegen als Hoofdconducteur. Als fervent Kowet supporter schrijft hij voor diverse sites over zijn eigen belevenissen en over zijn grote liefde: Kowet. Erdal staat ook wel bekend als DeventerTurk. Onder die bijnaam heeft hij vele stukken geschreven.