Ook Deventer Voetbal mengt zich deze zomer in de transferperiode. Met gepaste trots stellen we drie nieuwe gezichten aan jullie voor. Deze mannen sluiten zich aan bij ons team van vrijwilligers en gaan komend seizoen, samen met Carlo Giugie, de voorbeschouwingen schrijven op de wedstrijden van Go Ahead Eagles.
Adelaarsoog is een rubriek waarin auteurs op geheel eigen wijze vooruitblikken op het komende duel. Met het drukke seizoen dat voor de deur staat – inclusief acht Europese wedstrijden als bonus – gaan de vier schrijvers elkaar netjes afwisselen. We kijken uit naar hun bijdrages!
Voordat de eerste bal rolt, laten we de nieuwe auteurs graag zelf aan het woord. Vandaag trapt Henk Nieuwenhuis af.
Even voorstellen – voor de rubriek Adelaarsoog
Mijn naam is Henk Nieuwenhuis. Ik ben geboren in 1958 in Eefde, getogen in Terwolde, naar de middelbare school gegaan in Deventer en na wat omzwervingen door het land sinds 1997 woonachtig in Twello.
Vanaf 1966-1967, dus nog als een kleine jongen, ging ik naar Go Ahead/Kowet. De fiets werd voor een duppie gestald bij de overburen aan de Vetkampstraat en voor een gulden kocht ik een kaartje voor de jongensrang – oftewel het kippenhok. Die jaren was Go Ahead een echte topclub! Later werd het een seizoenkaart, u weet wel, waarbij bij elk bezoek een vakje werd weggeknipt – voor achter de andere goal.
Door verhuizingen in verband met werk kon ik niet meer wekelijks de thuiswedstrijden bezoeken, maar volgen deed ik Go Ahead Eagles zéker. Zo kan ik me herinneren dat ik in Haarlem speciaal naar de buren ging (we hadden hun sleutel gekregen om de bloemen tijdens hun vakantie water te geven) om daar Teletekst aan te zetten om te kijken of – en hoe – de wedstrijd van Go Ahead was afgelopen. Sinds een jaar of vijftien ben ik weer seizoenkaarthouder, opnieuw op de B-side.
Voetbalcarrière
Als pupil op Klein Milanello – dus bij SV Terwolde – o.a. met Hans Schrijver, die later meer dan 70 wedstrijden bij Go Ahead Eagles heeft gespeeld. Ik heb eind jaren ’60 een blauwe maandag bij Go Ahead, onder Fadrhonc en Joop Brand, mee mogen trainen. Dit heeft echter niet tot een flitsende carrière als betaald voetballer geleid.
Daarna raakte ik besmet met het pingpongvirus. Als tafeltennisser ging ik, zeker ook in clubverband (eerst bij Terwolde en vanaf 1974 bij Trias in Twello), snel omhoog. We beleefden heel mooie jaren en nog steeds sla ik wekelijks een balletje met maatje Bert – met wie ik nu iedere twee weken naar Kowet fiets.
Maar: oude liefde roest niet. Inmiddels voetbal ik alweer zo’n twintig jaar bij de veteranen van Voorwaarts.
Werk
Mijn werkzame leven heeft zich afgespeeld bij (semi-)overheidsinstellingen. De laatste 20 à 25 jaar werkte ik bij De Nederlandsche Bank, in het toezicht op verzekeraars en pensioenfondsen, veelal in een secretarisfunctie.
Bij mijn afscheid daar trad Jörgen Raymann op en we gingen daarna ook samen naar de wedstrijd Ajax – Kowet. Hij blufte dat het een dikke zege voor de Amsterdammers zou worden (eerlijk gezegd was ik daar ook een beetje bang voor, maar dat liet ik niet merken). Toen het 0-0 bleef, was ik de morele winnaar (én ik had gratis drinken).
Arendsoog
De Arendsoog-boeken las ik – als een kleine jongen – met veel plezier. Hopelijk kan ik met mijn bijdragen aan deze rubriek Adelaarsoog u ook een beetje leesplezier verschaffen.
Ik had mij voorgenomen niet zulke lange zinnen te maken, maar daar ben ik alvast niet in geslaagd… Toch nog proberen meer te leren van columnisten als Robert Heukels en Jan Willem Spaans, die ik zeer waardeer.
