De Adelaarsoog wordt dit keer geschreven door Johan Timmer, die samen met Carlo Giugie, Marco van den Berge en Henk Nieuwenhuis beurtelings zijn blik werpt op ‘onze’ Eagles. Ditmaal geen derby of competitieduel, maar misschien wel de meest bijzondere wedstrijd sinds decennia: de terugkeer van Go Ahead Eagles in Europa.
Voor het eerst sinds 29 september 1965, toen Celtic Glasgow te gast was, klinkt donderdagavond weer het fluitsignaal voor een echte Europacupwedstrijd in de Adelaarshorst. Acht groepsduels wachten ons in de UEFA Europa League, waarvan vier in Deventer. Donderdag trappen we af tegen FCSB; het vroegere Steaua Boekarest 1), ooit een grootmacht in Europa.
De spanning, de trots en de verwachting: alles komt samen in wat ongetwijfeld een magische avond belooft te worden.
A Magical Evening: De druk ligt bij hun, het geloof bij ons!
Eindelijk! Eindelijk een einde aan de spanning en de stress die de afgelopen weken bij iedereen is opgelopen. De druk gaat van de ketel. Ben ik erbij, heb ik wel een kaartje en kan ik mee naar Athene, Salzburg of Frankrijk? Kaarten- en verwachtingsstress heerste overal. App-groepen sloegen op hol.
Maar naast die stress nam ook de trots en de verwachting toe richting de eerste poulewedstrijd in de Europa League. De eerste poulewedstrijd voor het “echie”. Iedereen wil erbij horen en is maar met één ding bezig: Europa League. Zelfs de IJsselderby (die wij wel heel lekker hebben gewonnen), de derby van het jaar, sneeuwde daar wat bij onder. Wat een luxe…
Maar eindelijk is het zover: Go Ahead Eagles in Europa. Als ik dat vijf jaar geleden had voorspeld, hadden ze me waarschijnlijk allemaal hartelijk uitgelachen, en misschien nog een biertje voor me besteld uit sympathie (of uit zorg om mijn geestelijke vermogens).
Maar nu is het werkelijkheid. Onze dromen zijn werkelijkheid. Het rood-geel van de Adelaarshorst staat plots op de Europese kaart. Tussen grote namen als AS Roma, Aston Villa, Nottingham Forest, Stuttgart, Celtic en Lyon. Tsja, misstaan doen we daar natuurlijk niet.
Het is allemaal niet uit de lucht komen vallen. Geen gelukjes, geen cadeautjes. Sparta, Noordwijk, Twente, PSV – we hebben ze allemaal omver gespeeld en uitgeschakeld.
En toen die finale in De Kuip, waar zelfs de nuchtere Deventenaar zich samen met 19.999 andere Eagles-supporters liet gaan in een vreugde-explosie die we zelfs in onze Adelaarshorst nog nooit eerder hebben meegemaakt. Tattoo’s werden gezet, de fanshop werd leeggeroofd en ineens had Go Ahead Eagles er duizenden nieuwe volgelingen bij. Zelfs supporters die nog nooit in het stadion waren geweest en niet wisten dat je voor een uitwedstrijd genoeg loyaliteitspunten moet verzamelen.
Vanaf dat moment begon het speculeren. Waarheen, wanneer, wie komen er naar Deventer? Een beetje supportersstress hoort daarbij, net als de geweldige voorbeschouwingsavond in het Burgerweeshuis waar iedereen elkaar gek maakte met onwerkelijke scenario’s.
Ook daarvoor nogmaals de complimenten aan Jan Willem, Ties, Robert, Ludwig, Jan Willem en alle andere mede-organisatoren. Ik hoop trouwens wel dat we ook zulke leuke stewardessen op onze vlucht naar Athene zullen krijgen.
En nu, eindelijk, begint het echt. De eerste tegenstander: FCBS. Dat klinkt exotisch (en een beetje Barcelona-achtig), maar eigenlijk is het gewoon Steaua Boekarest – ooit een Europese grootmacht. In 1986 wonnen ze de Europa Cup I van Barcelona, met Helmuth Duckadam. 1)
Helmuth was een keeper die elke strafschop stopte alsof hij magneten in zijn handschoenen had. In de jaren erna hadden zij topspelers als Gheorghe Hagi, Marius Lăcătuș en natuurlijk een Popescu (want ja, zo heten ze daar meestal). Ze wonnen de Europese Supercup… maar er volgde uiteindelijk een pijnlijk verval. Tegenwoordig is Steaua een schim van het Europese topelftal uit de jaren ’80.
Een club beroofd van zijn eigen naam na ruzie met het Roemeense leger. Nu heten ze FCBS: een afkorting waar niet echt romantiek in te vinden is.
FCBS werd wel kampioen in Roemenië, maar struikelde in de Champions League-voorrondes. Via FC Drita en Aberdeen mogen ze nu op bezoek in onze Adelaarshorst. Geen grote namen, geen angstaanjagende sterren. Sterker nog: FCBS is een ploeg die al tien wedstrijden op rij niet heeft gewonnen.
Maar goed, Roemeense kampioenen mag je nooit onderschatten. Ze zijn altijd wel een paar klassen beter dan Noordwijk, Sparta en Twente. Maar ja, dat waren wij ook.
Het mooie is dat voor hen hetzelfde geldt als voor ons. Ze kennen ons niet en daarom onderschatten ze ons misschien. Maar als Kowet doet wat het vorig jaar vaak genoeg gedaan heeft – direct druk zetten, 98 minuten druk houden en niet de bus in de eigen zestien parkeren – dan is er echt iets mogelijk.
Als de spelers dat geloof weer kunnen oppakken en de trainer daarin meegaat, dan is er echt wel iets mogelijk. Want aanval is immers nog steeds de beste verdediging.
En in Deventer staat er natuurlijk een twaalfde man klaar: een kolkende Adelaarshorst, waar Europees voetbal voelt als een cadeautje dat je misschien nooit meer mag uitpakken. De druk ligt bij hen, het geloof bij ons. Want ja, als kleine jongens (en natuurlijk kleine meisjes) droomden we allemaal van dit succes.
Hoe mooi zou het zijn: een goaltje van Victor of Jacob, en Mats die weer eens koel vanaf de stip toeslaat. Dan trekken wij een lange neus naar alle cynische analisten en zelfbenoemde kenners en wijsneuzen die vinden dat Go Ahead Eagles niets in Europa te zoeken heeft.
Want wij kunnen het alleen maar beter doen op de coëfficiëntenladder dan PSV en Ajax afgelopen week hebben gedaan.
Dus ja, ik gok op een lastige 2-1. Zeker geen walk-over. Maar soms mooie aanvallen, een beetje geluk, soms knullig balverlies… en een oh zo magische avond. Want soms is voetbal niet meer dan dat: een kolkend stadion, verbroedering, een stuntje tegen een onbekende grootmacht, en het gevoel dat je onderdeel bent van iets waar niemand ooit op had gerekend.
En daarna? De eerste volksverhuizing naar Athene, waar Go Ahead Eagles ondersteund zal worden door 800 die-hard supporters. En misschien krijgen we zelfs wat steun van de Griekse mythische godinnen Nike of Tyche. Dan worden Europese avonden niet alleen magisch, maar bijna goddelijk.
Zoals gezegd: de druk ligt bij hun. Het geloof bij ons.
#Komoptan Eagles and Give us a Magical Evening
- 1) – Noot van de redactie:
Ter verduidelijking: de voetbalclub FCSB (Fotbal Club Fcsb) is niet dezelfde entiteit als CSA Steaua Boekarest, de club die in 1986 de Europa Cup won. Dit is door meerdere Roemeense rechtbanken, waaronder het Hooggerechtshof van Cassatie en Justitie, bevestigd. Daarbij is vastgesteld dat de geschiedenis, de eretitels en het palmares van het oorspronkelijke Steaua Boekarest (opgericht in 1947 en winnaar van de Europa Cup in 1986) behoren tot CSA Steaua Boekarest, een club die in eigendom is van het Roemeense Ministerie van Defensie.
FC FCSB, dat na een juridische splitsing in de jaren 2000 is ontstaan, heeft geen recht op de naam Steaua, het logo of de historische eretitels. Het is daarmee niet de club die in 1986 de Europa Cup won.
