Elke week nemen vier auteurs met roodgele roots je mee in hun wereld van Go Ahead Eagles. Martijn Jongbloed, Edwin Lugt, Toon Schuiling en Jan-Willem Klink duiken met kritische blik, persoonlijke verhalen en scherpe observaties in alles rond de club. Soms opiniërend, soms verhalend, soms in interviewvorm – altijd met rood-geel bloed in hun aderen. Toon heeft onderzoek gedaan en vertelt er deze week over..
Bytyqi & Bytiqi
Go Ahead zit de laatste jaren op scouten. Datasystemen als Sci Sport en Scoutingstats bezorgen Paul Bosvelt lasogen en ons fijne voetballers. Dat is niet altijd zo geweest. Lang regeert het toeval. Deden wij maar wat op de transfermarkt. En stiekem mis ik die tijd. De tijd van de paradijsvogels. De tijd van de stylist Sergei Nani uit Moldavië. Van Serghei Clescenco twee goals in de Kuip, een kind op de Worp. Lum Rexhepi, François Mevel, erg goed op playstation. Theo Vogelsang, Henrik Ojamaa, Mikko Rahkamaa, La’Vere Corbin Ong.
En in de voorbereiding spelers op proef.
Hoop! Uitgestelde teleurstelling. Kingsley Obiekwu, zeg maar Obiekulu. 1995, Heeten, een streep van 40, 50, wat schrijf ik, misschien wel 60 meter. Astrit Ajdarevic, een Albanees uit Zweden, zo goed dat wij ‘m nooit meer terugzagen. Mohamed Chemlal uit de krochten van Antwerpen, graatmager. Weer een lijk uit de kast, zo klonk het in Terwolde. Das war einmal!
Maar dan krijg ik de opstelling van de Onder 21 tegen Cambuur onder ogen.
Ik lees Dionis Bytyqi!
Ik denk Sinan Bytyqi!
Terug naar het seizoen 2016-2017.
Weer in de eredivisie, na een mazzelpromotie met boerenkoolvoetbal. Kenny Teijsse, Randy Wolters, Leon de Kogel. Dat werk. Met Hans de Koning als trainer. En die dacht met wat extra boerenkool – lees Sander Fischer en Kevin Brands – in de eredivisie te blijven. De clubleiding zag de bui hangen en huurde net voor de competitiestart de 21 jarige Oostenrijkse Kosovaar Sinan Bytyqi van Manchester City. Een talentvolle 10. Een heel seizoen voor € 20.000. Kom daar nu nog maar eens om.
Hans de Koning negeerde Sinan Bytyqi de eerste maanden. Dit vanwege zijn protegé Kevin Brands. De lul. Na uitstekende invalbeurten tegen Vitesse en AZ kon de Koning niet meer om Sinan heen. Hij startte uit tegen het Utrecht van Erik ten Hag. En die was zwaar onder de indruk. Hij startte thuis tegen Excelsior. En wij stonden op de banken. Jacob Breum maar dan met genoeg biefstukken achter de kiezen.
Hij startte nog uit tegen Dongen voor de beker. Daarna werd het stil rond Sinan Bytyqi. Heel stil. Een blessure, zo klonk het vaag. Niet meer bij de selectie. Ook niet voor de beker tegen Jodan Boys. Inderdaad, dan had het anders gelopen.. Pas rond de kerst werd het duidelijk. “Hypertrofische cardiomyopathie, de rikketik, hij is klaar met voetballen”, aldus clubarts Suzanne Huurman. Even waren wij niet stapelgek op haar.
Maar 300 minuten Go Ahead Eagles, een voetbalroos in de knop gebroken. City betaalde hem keurig door, Sinan, inmiddels 30, werd er scout en is nu, tien jaar na dato, trainer van het Oostenrijkse Florisdorfer AC. Dit na omzwervingen in België en China.
Tot zover Andere Tijden, terug naar de onze.
Naar Dionis Bytyqi!
Natuurlijk wil ik alles weten van onze nieuwe Bytyqi. Dus op onderzoek uit. Meteen een vette teleurstelling. Dionis is geen broertje en ook geen neefje van Sinan, zo krijg ik te horen. “Een achterneefje wellicht”, vraag ik bijkans smekend. ”Zo mooi voor het verhaal”. Nee, zelfs dat niet. Bytyqi in Kosovo is net zoiets als Jansen in Nederland.
Hoe dan ook.
Dionis,19, linksbenig, defensieve middenvelder, kwam in juni aan fladderen. Vanuit het Zwitserse Winterthur. Dat voor een proefperiode. Het beviel van beide kanten en inmiddels heeft Bytyqi 2.0 een basisplaats in de Onder 21 En hij heeft al over de 300 speelminuten op de teller! Wat gun ik deze paradijsvogel een plek in het eerste. Gewoon omdat het een Bytyqi is.
Toon Schuiling
