Op een regenachtig Sportpark De Laene nam Voorwaarts het op tegen SV Delden.
Hoewel de uitslagen in de eerste twee competitieduels voor de oranjehemden bepaald niet best waren, gaf de thuisploeg geen blijk van een broos zelfvertrouwen. Voorwaarts begon prima en zocht direct de weg naar het vijandelijke doel. Maar trainer Mustafa Aygun liet het een paar weken geleden al optekenen: Voorwaarts is kwetsbaar in de omschakeling.
Zo ook vandaag: de eerste keer dat Voorwaarts balverlies leed op een plek waar dat niet mag, leidde de 0-1 in, al na een minuut of vijf. Maar waar Voorwaarts vorige week na tegenslag aangeslagen oogde, daar rechtte het nu de rug.
En hoe. Met veel inzet en beleving knokte de ploeg zich terug in het duel en kreeg het ook al snel de overhand. Verreweg de meeste duels werden gewonnen, voetballend bij vlagen heel aardig en voorin was het dreigend, met name door vleugelspeler Jurre Wijnbergen. Delden kreeg het steeds lastiger maar hield het vooralsnog droog.
Tot de 27e minuut, toen de eerdergenoemde Wijnbergen zijn team en zichzelf beloonde met de dik verdiende gelijkmaker. Nauwelijks bekomen van de schrik incasseerde Delden ook de 2-1, na een prachtige aanval met Dani Hasic als eindstation. Voorwaarts bleef de aanval zoeken en een paar minuten later zwijnde Delden, toen een handsbal niet werd bestraft.
Het bleek uitstel van executie, want in de 33e minuut werd de druk van de thuisploeg eenvoudigweg te groot. Een inzet van Wouter Jansen verdween via een Delden-speler in het net: 3-1 Ook in de laatste fase tot de rust bleef Voorwaarts domineren en zocht het de vijandelijke goal op. Op slag van rust viel echter opeens de 3-2 na een persoonlijke fout. Een domper zo vlak voor de thee.
De tweede helft begon zoals de eerste. Voorwaarts had de bal en kwam ook nu weer tot doelpogingen. Een vrije trap van Dani Hasic in de 50e minuut was een prooi voor de Twentse doelman, die een minuut later ook een antwoord had op een schot van Jurre Wijnbergen. In de 56e minuut lag de bal echter opeens achter goalie Wouter Hoogeslag: geklungel achterin werd keihard afgestraft door de gasten: 3-3. Een stand die geen recht deed aan de verhoudingen op het veld.
Gelukkig kon Voorwaarts het opnieuw opbrengen om collectief te knokken voor elkaar en al snel stond het terug op voorsprong. Een goede crossbal van Pharrel Polnaya in de 59e minuut vanaf de linkerflank werd prima binnen gewerkt door de constant actieve spits Wouter Jansen. Een mooie en terechte beloning voor de thuisploeg, dat voor de dag kwam als een hecht collectief. Vechtend voor elke meter bleven de oranjehemden de gevaarlijkste ploeg, maar het vergat de wedstrijd in het slot te gooien.
Het laatste kwartier voerde Delden, vorige week nog goed voor maar liefst acht goals tegen KVCO, de druk verder op. De defensie van de thuisploeg, onder aanvoering van de heersende Koen de Hullu en Paul Eijkelenkamp, gaf echter geen krimp. Net als Kramer en Nauber een paar dagen eerder in het rood en geel tegen Panathinaikos bleef het duo uitermate knap overeind. Zij moesten uiteindelijk slechts een bal voorlangs, een schot een metertje naast en een paar scrimmages toestaan.
In blessuretijd tekenden invallers Thijs Ploeg en Joey Spijkerbosch voor de bevrijdende 5-3: een prima voorzet van de eerste werd goed afgerond door de laatste. De drie punten bleven daarmee definitief in Twello: een welkome opsteker voor de jonge ploeg.
