We zijn inmiddels in december beland en dat betekent dat de mannen van Sander Poll aan de laatste competitiewedstrijd van 2025 mochten beginnen. Een duel dat gezien de stand “gewoon gewonnen moest worden”, maar zoals zo vaak in het voetbal: niets bleek minder waar deze middag.
Eerste helft
Wij startten redelijk tot goed en namen een licht overwicht in de openingsfase. De beloning volgde al snel: uit een strak aangesneden corner van Hidde Hekkert was het Lars Munier die de 0–1 mocht aantekenen. Zwolle liet echter direct zien dat het een verzorgde voetballende ploeg is en werd meerdere keren gevaarlijk, maar Fabian Brinks keepte een fantastische eerste helft en hield zijn doel schoon met een paar uitstekende reddingen.
Aan onze kant kwamen we via de rechterkant een aantal keer prima door, maar in de eindpass ontbrak nét de nauwkeurigheid om de voorsprong verder uit te bouwen.
Tweede helft
De start na rust was ronduit slecht van onze zijde. Zwolle drukte stevig door en het was wederom Fabian die twee geweldige reddingen had.
Na die Zwolle storm mochten we weer heel even ademhalen en kregen we meer rust in het spel. Het veldspel was verre van hoogstaand, maar zoals het dan vaak gaat: als de tegenstander niet scoort, moet je het zelf doen. Een heerlijke voorzet van Lars Kamperman Leferink vond opnieuw zijn broer Jard, die koelbloedig afrondde en de 0–2 op het scorebord zette.
Je zou denken dat de wedstrijd gespeeld was, al helemaal toen Hidde Hekkert de kans kreeg op 0–3, maar hij schoot in het zijnet.
Niet veel later kreeg Zwolle alle ruimte in de diepte. Merijn Koot, die zijn snelheid nog kon inzetten, moest door een te korte terugspeelbal aan de noodrem trekken. De goed leidende scheidsrechter kende Zwolle terecht een penalty toe én stuurde Merijn met rood van het veld. De penalty werd binnengeschoten: 1–2.
Zwolle rook direct bloed en binnen enkele minuten lag ook de 2–2 al in het net. Met nog een kwartier te gaan leek het alsof wij verslagen waren. Toch toonden wij veerkracht. Na een prima aanval ontstond er chaos in de zestien van Zwolle. Een schot werd geblokt door een uitgestoken hand van een verdediger en opnieuw wees de scheids resoluut naar de stip.
Davian Rouw, die na een lange droogte inmiddels zijn vorm heeft hervonden, bleef ijskoud en zette ons weer op voorsprong: 2–3.
Trainer Sander Poll greep in en bracht Tren Krediet, Storm Permentier en later Jaylen Graanoogst in het veld om het duel over de streep te trekken. De slotfase was billen knijpen, want Zwolle drong nog een aantal keren stevig aan en had op basis van hun tweede helft misschien wel meer verdiend. Maar de drie punten gingen mee naar Colmschate.
Met deze zwaarbevochten overwinning sluiten we een goede periode af en blijft het in de vierde klasse ongekend spannend. Meerdere ploegen staan op 19 punten, waardoor elke wedstrijd in 2026 van groot belang wordt.
Op 1 februari hervatten we de competitie met een uitwedstrijd tegen Broekland.
Tot dan, alvast fijne feestdagen en geniet van de winterstop!
