Na een sterke pot vorige week tegen hoogvlieger Vorden mocht Voorwaarts het vandaag proberen tegen KCVO.
In inmiddels lang vervlogen tijden was het echt een affiche: Voorwaarts tegen Katholiek Concordia Vincit Omnia. De oudere supporters langs de lijn zullen zich namen van coryfeeën als Hans Deten en Wilco Oortwijn herinneren. Nu troffen twee ploegen uit de onderste helft middenmoot elkaar in Twello, met als inzet de aansluiting bij het welbekende linkerrijtje.
Onder prachtige weersomstandigheden togen beide ploegen enthousiast ten aanval. De eerste plaagstootjes waren voorbehouden aan de gasten uit Vaassen. De eerste treffer niet: daarvoor tekende al in de vierde minuut aanvaller Jurre Wijnbergen. Alleen voor de keeper (na een prima interceptie en dito pass) faalde de jongeling niet: 1-0. Het publiek ging er eens goed voor zitten, maar zag de gasten zich meer en meer in de wedstrijd knokken.
Zowel Voorwaarts als KCVO kreeg mogelijkheden, maar een echte grote kans diende zich na een krap halfuurtje aan. Gelukkig voor alles dat Voorwaarts een warm hart toedroeg, had keeper Patrick ter Mate een geweldige redding in huis. Even later kreeg Voorwaarts een tegenvaller te incasseren, toen Nick Linthorst geblesseerd het veld moest verlaten. Daarmee leverde de thuisploeg voetballend in: aan de bal is de routinier de onbetwiste architect van de oranjehemden.
KCVO, dat inmiddels de controle over de wedstrijd had overgenomen, rook bloed en voerde de druk verder op. Maar waar Voorwaarts eerder (nog maar enkele weken in Laren tegen Witkampers!) bezweek, daar gaf het nu wel thuis toen het op knokken aankwam. Voorwaarts, fysiek de mindere vandaag, leverde strijd en kleunde erin waar nodig.
Het zal de technische staf van de Twellose ploeg goed doen om te zien dat spelers als Koen de Hullu, Paul Eijkelenkamp, de ingevallen Max Zwartjens en zeker ook de sterk spelende Thijs Ploeg thuisgeven als het erom gaat. Het was niet in de laatste plaats hun verdienste dat er met een voorsprong werd gerust. Een stand waarover Voorwaarts zich inmiddels niet mocht beklagen.
Ruststand 1-0, maar al met al een eerste helft die stof tot nadenken gaf: met name aan de bal was Voorwaarts te besluiteloos en te onzorgvuldig in de eerste drie kwartier.
Dat Voorwaarts de tweede helft uit een ander vaatje wilde tappen bleek direct: het begon geconcentreerd en het zag er met name aan de bal een stuk verzorgder uit. KCVO probeerde het initiatief wel weer te pakken en kon ook bogen op meer balbezit, maar de gasten waren minder dreigend dan voor rust.
Er ontspon zich een gevecht op het middenveld met KCVO veelal aan de bal, maar met Voorwaarts nog met meest dreigend in de omschakeling. Gaandeweg de wedstrijd werd het er niet beter op. De spanning maakte echter een hoop goed.
De schrik sloeg Voorwaarts opnieuw om het hart toen na een uurtje met Bruce Schotman opnieuw een sterkhouder geblesseerd uitviel. Hij werd vervangen door Joey Spijkerbosch.
Met nog een kwartiertje op de klok probeerde KCVO het eens van afstand, maar de prima inzet werd vakkundig gepareerd door Patrick ter Mate. Even daarna een mooi moment voor Björn Hoogeslag, die voor het eerst zijn opwachting mocht maken.
Nadat Patrick ter Mate nog een keer prima redde, was het uitgerekend de debutant die mocht aanleggen voor de bevrijdende 2-0. De doelman van de gasten had, helaas voor hem, geen antwoord op de inzet. Een antwoord dat hij een minuutje later wederom schuldig moest blijven, toen opnieuw Hoogeslag de rust bewaarde en tekende voor een debuut dat hem bij zal blijven: 2-0.
Met nog een paar minuten te gaan speelde Voorwaarts bevrijd en had invaller Joey Spijkerbosch zelfs de 3-0 op de schoen, na een geweldige steekpass van Steven ter Avest. Het zou voor de statistieken zijn geweest: KCVO was gebroken en de punten bleven in Twello.
Voor de derde maal de nul: de blik kan voorzichtig omhoog bij de Twellose formatie.
