Voor Davo stond zondagmiddag de laatste bekerwedstrijd tegen SV Terwolde op het programma. Voorafgaand wisten beide 3 punten te behalen in de twee eerste wedstrijden.
Een stralende nazomermiddag op Sportpark Woldermarck. Alle ingrediënten waren vandaag dus aanwezig om er een leuke wedstrijd van te maken. Davo kwam uitstekend uit de startblokken en leek met name voetballend gezien wat verder. Het liet de bal makkelijk lopen, maar het op volledig op eigen helft teruggetrokken Terwolde hield de rijen erg compact en gesloten. Tot een meter of 20 van het vijandelijke doel was Davo dus erg energiek, maar om een muur van de blauwen te breken heb je creativiteit en veelal loopacties nodig. Hetgeen waar het grote probleem vandaag bij Davo pijnlijk duidelijk werd. Prima veldspel en een tegenstander die dat dus ook bewust toeliet.
Grote kansen kreeg Davo dus niet. Het was her en der dreigend, maar de laatste lijn van Terwolde stond uitstekend gepositioneerd onder leiding van Jurriën Kamphuis. Terwolde koos daarentegen veelal voor de lange bal op haar twee razendsnelle aanvallers. Leuk is het niet, maar zeker wel doeltreffend en effectief. Enfin, dat gezegd hebben stond het luttele minuten later opeens 2-0 voor de gastheren. Sem Gerritsen schoot de bal overtuigend achter doelman Delano Dokter (1-0). Amper een paar minuten later was het opnieuw raak. Ditmaal was Gerritsen op snelheid iedereen de baas. Hij kon eenvoudig alleen op de doelman af, maar hield het overzicht en de goed meegelopen Bart Beugels kon eenvoudig binnen tikken (2-0).
Davo had de bal en liet soms ook wel zien heel eenvoudig te kunnen voetballen, maar het ontbeert nog de kracht om echt door de laatste fase heen te kunnen voetballen. Terwolde bleef overigens lekker achterover leunen en ballen naar voren roeien om de twee spitsen te bedienen. In de rust is het dan erg teleurstellend en trots tegelijk. Aardig voetballen en de bal laten lopen, maar echt iets creëren en door twee counters op achterstand staan voelt dan onrechtvaardig.
Na de rust eenzelfde beeld. Davo moest het spel maken en Terwolde loerend op de counter. Het plan om na rust met een hogere balcirulatie het spel te verleggen naar de andere kant werd bijna beloond. Een goedlopende aanval werd vanaf de linkerzijde goed voorgebracht, maar de ingelopen Milan Koers zag zijn bal gestopt worden door de doelman van Terwolde.
In het vervolg werd het verschil in fitheid ook erg duidelijk. Waar Davo steeds meer moeite kreeg om de afstanden klein te houden, zag je bij Terwolde een natuurlijke fitheid terug. De ploeg kreeg nu dus ruimtes om zelf ook te kunnen voetballen over de grond. In deze fase liep de thuisploeg dan ook nog uit naar een 4-0 zege.
Voor Davo is deze bekernederlaag clichématig het best te omschrijven als ‘nuttig’. Domineren aan de bal is niet genoeg , loopacties, vieze meters en geduld zijn zaken om mee aan de slag te gaan. Volgend weekeinde zal Davo de competitie aanvangen met een uitwedstrijd bij buurman de Gazelle.
