Wekelijks delen vier bekende Deventenaren met rood gele roots, hun visie op Go Ahead Eagles en meer. Robert Heukels, Gerard Somer, Erdal Ascipinar en Marco Timmer wisselen elkaar wekelijks af met een eigen column over hun cluppie. Ditmaal is het de beurt aan Marco Timmer.
Geduld. Dat is wat steeds bij me opkomt als ik aan Go Ahead denk. Geduld, de komende weken, de volgende maanden en ja, zelfs de komende jaren. What else is new. Net als de voetbalclubs met militaire precisie alle corona-maatregelen hebben getroffen om weer verantwoord fans toe te laten in de stadions, komt de harde mededeling dat supporters vanwege het oprukkende virus opnieuw niet welkom zijn. Ik ben beroepsmatig al bij een aantal wedstrijden zonder fans geweest. Daar word je heel verdrietig van. Het leven is uit het spel gezogen. Bovendien, een stadion als De Adelaarshorst verdient het altijd vol te zijn. Leeg is het enkel heel mooi, maar pas volgepakt krijgt het ziel.
We moeten dus geduldig zijn. Gelukkig weet een Eagles-fan heel goed wat het is om geduld te hebben. Ook ik zat zeventien lange jaren lijdzaam op de tribune in de Eerste Divisie tot de promotie in 2013. Die Corona-periode komen we dus ook wel door. Het zorgt echter ook overpeinzingen, althans bij mij. Vaker dan ooit horen we dat voetbal voor het publiek wordt gespeeld. Maar als dit zo is, speel dan ook het voetbal dat het publiek wil zien.
Ik snap de bedoelingen van Kees van Wonderen met zijn team heel goed. Als je een huis bouwt, begin je immers met de fundering. De verdedigende organisatie van Kowet staat dus goed. Met NAC Breda heeft het elftal van Van Wonderen de minste tegengoals (3). Alleen, de Brabanders staan bovenaan, de Eagles vijftiende al speelde het wel één duel minder. Het verschil in punten is inmiddels al tien. Als het op scoren aankomt, staat onze Deventer trots met twee gemaakte goals samen met Helmond Sport onderaan in de Eerste Divisie.
Ook hier moeten we dus geduld hebben. Met Sam Hendriks heeft Paul Bosvelt in principe al de nodige doelpunten in huis gehaald. Met zijn zaakwaarnemer Robert Postma heb ik al een weddenschap voor een biertje. Met vijftien plus doelpunten was ik al blij, hij verwacht er twintig of meer. Dat is mooi. Er is nog geld voor één aanvallende versterking, de vraag die de komende dagen moet worden beantwoord is of dit een buitenspeler of nog een targetman moet worden. Ik hoor goede berichten over Jacob Mulenga, die als 36-jarige topfit is. En een nieuwe cultheld kunnen we in Deventer wel gebruiken.
Het is nu zaak dat het spel zich onder Van Wonderen de komende maanden ontwikkelt en de puzzel uiteindelijk in elkaar valt. Dat het creatiever en vooral aanvallender moet, kan iedereen zien en dat is iets wat de trainer ook zal willen. Als het team speelt naar de cultuur van de club en het hart van de Deventenaren, dan is dat aanvallend, zonder angst, met veel lef en druk naar voren. Dat vind ik Kowet-voetbal. Beroepsmatig weet ik dat het in het voetbal altijd om de winst gaat, maar als fan van Go Ahead is dat alleen voor mij niet zaligmakend. Frank de Boer werd met Ajax vier keer kampioen, maar het publiek was in Amsterdam wel klaar met het heen en weer geschuif in de Arena. Bij PSV nemen ze nu Roger Schmidt omdat het avontuurlijker moet dan onder Mark van Bommel en Phillip Cocu.
Als voetbal voor het publiek wordt gespeeld, wil ik in De Adelaarshorst een brutale ploeg zien die met een over mijn lijk mentaliteit gas geeft. Het liefst zo lang mogelijk. Als dan eens wordt verloren, is dat niet zo erg. Maar in eigen huis niet inzakken, tegenhouden en op de counter spelen. Voor dat Kowet-voetbal moet je dan wel de spelers hebben hoor ik de goegemeente al zeggen? Nou, daar hebben de technisch verantwoordelijken mooi lang de tijd voor gehad. Als dit de samengestelde selectie is waarmee je het wil doen, moet je je straks niet verschuilen. Ik verwacht ook niet dat dit gebeurt. Dat is mooi, want Calimero-gedrag past sowieso niet bij Go Ahead.
Met eigenaar Alex Kroes had ik daar een paar maanden geleden een mooie discussie over. Iets te vaak werd mij gezegd dat Go Ahead de achtste begroting heeft. Ik weet het, in het voetbal zijn munten punten, maar ik wil het eigenlijk niet horen. Een achtste plaats in de Eerste Divisie hoort niet bij Kowet, dat vind ik tenminste. Kroes kijkt er echter meer cijfermatig naar, kan dit seizoen met die positie en play-offs leven als de club maar doorgroeit. Met zijn team werk de grootaandeelhouder zich achter de schermen een slag in de rondte om de lange termijndoelen te halen. En wederom geldt: we moeten geduld hebben.
Kroes wil van de Eagles de veertiende club van Nederland maken. Structureel Eredivisie dus. Daar spreekt ambitie uit, dat bevalt me zeer. Dat hij zeven tot tien jaar voor dit proces uittrekt is weer minder, al noemt hij dat realistisch. Dat Kroes niet de portemonnee trekt, maar het met verantwoord beleid wil doen waarbij alle pijlers onder de club geleidelijk groeien, is uiteindelijk natuurlijk het beste voor Go Ahead.
Kroes was een succesvol zaakwaarnemer die lang aan de andere kant van de tafel zat. Toen ik hem vroeg waarom hij een club kocht, zei hij: ‘Omdat ik denk dat ik het beter kan dan anderen.’ We hebben bij Go Ahead genoeg praatjesmakers gehad die hun woorden niet waar maakten. Bij Kroes heb ik het idee dat hij dat wel doet. Eén sterke man die echt de baas is, een plan heeft en zelf hard werkt, heeft in het voetbal al vaker goed uitgepakt. Kijk naar Riemer van der Velde bij SC Heerenveen, Hans Nijland bij FC Groningen of Jan Smit bij Heracles.
Ik heb dus wel vertrouwen in het project van Kroes. Maar ik leef dan ook veel liever in naïviteit en vertrouwen dan in argwaan. Mocht het onverhoopt toch weer mis gaan, dan weet ik dat geduld de enige oplossing is.
